|
โอรสธิดาของเจ้าชายเลีย
| นานมาแล้วเมื่อแรกสร้างโลก เมื่อพวกเทพเจ้าและวีระบุรุษอาศัยอยู่ในแดนเอรินซึ่งเป็นชื่อเดิมของไอแลนด์ มีเจ้าชายองค์หนึ่ง ทรงนามว่าเลีย ชายาของเจ้าชายเลียทรงนามว่าอีฟ และทั้งสององค์อยู่ร่วมกันด้วยความผาสุก อีฟมีโอรสธิดาสี่องค์ ธิดาองค์ใหญ่ทรงนาม พีโนลา และโอรสอีกสามองค์ทรงนามว่า เอ๊ด เฟียกรา และคอน แล้วเจ้าชายเลียก็ได้รับความเศร้าโศกเพราะอีฟตายและเจ้าชายเลียถูกทิ้งอยู่กับพระธิดาและโอรสตามลำพัง |
|
|
ต่อมาอีกไม่ช้าเจ้าชายเลียได้อีวาน้องสาวของอีฟ
เป็นชายาคนที่สอง
และนางได้เป็นมารดาเลี้ยงของเด็กทั้งสี่
ที่แรก ๆ
เด็กเหล่านั้นมีความสุขกับมารดาคนใหม่
และนางมีความเมตตา
ปรานีต่อพวกเหล่านั้น
เจ้าชายเลียทรงรักใคร่พระโอรสและพระธิดามาก
และไม่ยอมจากเจ้าหญิงและเจ้าชายเหล่านั้นไป
และอีวาก็รู้สึกอิจฉาที่พระสวามีรักโอรสและธิดาทั้งสี่มาก
และคิดว่าเจ้าชายไม่รักนางอีกจึงคิดจะฆ่าเด็กทั้งสี่เสีย วันหนึ่งนางได้พาเจ้าหญิงและเจ้าชายทั้งสี่องค์ขึ้นรถไปกับนางและเมื่อรถแล่นห่างจากวังไปเล็กน้อย นางก็สั่งให้ผู้รับใช้ของนางไล่ตีเด็กเหล่านั้นลงจากรถ แต่ผู้รับใช้ไม่ยอมทำตามคำสั่งของนาง อีว่าโกรธมากจึงขับรถต่อไปถึงริมทะเลสาบเดอราวารัด นางนำเด็กทั้งสี่ลงไปที่ชายทะเลสาบ และสั่งให้เด็กทั้งสี่ลงไปอาบน้ำ เมื่อเจ้าชายและเจ้าหญิงทั้งสี่ลงไปในน้ำหมดแล้ว นางก็สาปให้กลายเป็นหงส์สี่ตัว |
|
|
พี่โนลา เอ๊ด เฟียกราและคอนก็กลายเป็นหงส์ขาว และอีวาได้สั่งวาว่า "เจ้าจะอาศัยอยู่ที่ทะเลสาบนี้สามร้อยปี อีกสามร้อยปีเจ้าต้องไปอยู่ที่ทะเลมอย์ และอีกสามร้อยปีอยู่ที่ทะเลทางทิศตะวันตกเจ้าจะเป็นหงส์อยู่จนกระทั่งได้ยินเสียงระฆังของพวกคริสเตียน ประกาศความเชื่อใหม่ภายในแผ่นดินนี้ และจนกระทั่งเจ้าชายจากทิศเหนือจะอภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงทางทิศใต้ เจ้าจึงจะพ้นคำสาป" |
|
เมื่ออีวากลับไปที่พระราชวังของเลีย
นางได้บอกเจ้าชายว่าเด็กทั้งสี่หายไป
แต่นางไม่กล้ามองดูเจ้าชายตรง ๆ
เจ้าชายเลียจึงทราบว่ามีอันตรายเกิดขึ้นแก่โอรสและธิดาของพระองค์
เจ้าชายไปเที่ยวตามหาจนทั่ว
และในที่สุดได้มาถึงทะเลสาบเดอราวารัด
และพบหงส์ที่สวยงามสี่ตัวว่ายอยู่บนพื้นน้ำ
พี่โนลา
เจ้าหญิงราชธิดาได้ว่ายน้ำเข้ามาใกล้พระบิดา
และเล่าให้ฟังว่าถูกมารดาเลี้ยงสาปให้เป็นหงส์ เจ้าชายเลียทรงเสียพระทัยมาก จึงกลับไปที่พระราชวัง และเจ้าชายมีอำนาจสาปได้ด้วย จึงสาปนางอีวาให้กลายเป็นนกสีดำที่แปลกประหลาด และนางก็บินหายไปและไม่กลับมาอีก หลังจากนี้ เจ้าชายเลียและข้าราชบริพารได้กลับไปที่ทะเลสาปเดอราวารัด และพักอยู่ที่ริมฝั่งเพื่อจะได้อยู่ใกล้ ๆ หงส์ทั้งสี่ตัวตลอดระยะเวลาสามร้อยปี พี่โนลา เอ๊ด เฟียกราและคอน มีความสุขเพราะได้อยู่ใกล้ผู้ที่ตนรัก แล้วพี่โนลาได้พูดกับน้องชายว่า "เวลาที่เราจะอยู่ที่นี่สิ้นสุดลงแล้ว และเราต้องไปอยู่ที่ทะเลมอย์ที่เต็มไปด้วยพายุ" หงส์ทั้งสี่ตัวได้ร้องเพลงอำลาเจ้าชายเลีย แล้วบินไปสุ่ทิศเหนือหงส์เหล่านั้นบินไปถึงทะเลมอยล์ที่มีอากาศหนาวจัดและมีพายุ มีเมฆสีดำอยู่เหนือศรีษะตลอดเวลา และคลื่นลมพัดปั่นป่วน หงส์สีตัวต้องอดทนความยากลำบากนี้ถึงสามร้อยปี แล้วพี่โนลาพูดว่า "คราวนี้เราจะไปในที่ทะเลทางทิศตะวันตกซึ่งเราจะต้องใช้เวลาสามร้อยปีสุดท้ายที่นั่น และตามทางที่เราบินผ่านไปเราจะได้เห็นที่ประทับของพระราชบิดาที่รักของเราอีก" หงส์ทั้งสี่ตัวบินไปทางทิศใต้ด้วยความชื่นชมยินดี และบินผ่านพระราชวังที่ประทับของเจ้าชายเลีย ทั้งสี่ตัวบินร่อนอยู่ในอากาศสอดสายตามองหาพระราชวังอันเป็นที่ประทับของเจ้าชายเลีย แต่ก็มองไม่เห็น เพราะพวกเจ้านายที่นั่นได้พากันไปจากแผ่นดินเอรินหมดแล้ว หงส์ทั้งสี่ตัวพากันบินต่อไปจนถึงทะเลทางทิศะวันตกที่มีพื้นน้ำราบเรียบ เวลานี้มีเสียงใหม่ที่ประชาชนในแดนเอรินได้ยินคือ เสียงระฆังโบสถ์ของพวกคริสเตียน เพราะนักบุญแพ็ตทริกได้มาอยู่ที่ไอแลนด์เพื่อจะประกาศกิตติคุณของคริสตศาสนา ศิษย์คนหนึ่งของท่านชื่อเคม็อดได้สร้างโบสถ์เล็ก ๆ แห่งหนึ่งบนฝั่งทะเลทางทิศตะวันตก หงส์ทั้งสี่ตัวได้ยินเสียงแปลกประหลาด ของระฆังโบสถ์ คริสเตียนดังกังวานมาเหนือน้ำ และพี่โนลาพูดว่า "เราจวนจะพ้นคำสาปแล้ว จงชื่นชมยินดีเถิดน้อง เพราะเราได้ยินเสียงระฆังโบสถ์ของพวกคริสเตียน" เป็นครั้งแรก นับตั้งแต่ถูกสาปที่หงส์ทั้งสี่ได้ร้องเพลงด้วยความชื่นชมยินดี และเคม็อดได้ยินเสียงหงส์เหล่านั้นร้องเพลง ท่านได้เดินทางไปที่ฝั่งทะเลและพูดกับหงส์สี่ตัว และถามว่ามันคือโอรสและธิดาของเจ้าชายเลียหรือไม่ เพราะทุก ๆ คนในดินแดนนั้นทราบเรื่องของเขาดี หงส์ตอบว่ามันเป็นโอรสและธิดาของเจ้าชายเลีย และเคม็อดให้มันอาศัยอยู่ ดังนั้นหงส์ทั้งสี่จึงอยู่ในโบสถ์กับเคม็อด แต่มันจะยังไม่พ้น คำสาปจนกว่า เจ้าชายจากทางทิศเหนือได้อภิเษกกับเจ้าหญิงจากทางทิศใต้ เวลานี้เจ้าหญิงแห่งมันสเตอร์ได้อภิเษกกับเจ้าชายแห่งคอนนอต เจ้าหญิงได้ทราบเรื่องหงส์ที่ร้องเพลงในทะเลทางทิศตะวันตก จึงขอให้เจ้าชายพาหงส์เหล่านั้นมาหานางเจ้าชายไปหาเคม็อดและขอหงส์ทั้งสี่จากเคม็อด แต่เขาไม่ยอมให้เพราะหงส์ทั้งสี่อยู่ใต้ความอารักขาของเขา เจ้าชายโกรธจึงเดินเข้าไปในโบสถ์ที่หงส์อาศัยอยู่ เจ้าจับหงส์เหล่านั้นจะพาไป แต่พอเพินออกจากโบสถ์ได้เพียงสามก้าวโอรสธิดาของเจ้าชายเลียที่ถูกสาปก็กลายร่างเป็นคน แต่เขาไม่ได้กลายเป็นเด็กที่สวยงามเหมือนเมื่อก่อน พี่โนลากลายเป็นหญิงชรารูปร่างบอบบาง เอ๊ด เฟียกราและคอนกลายเป็นชายชราสามคนที่มีหน้าตาเหี่ยวย่น เจ้าชายหนีไปจากคนเหล่านั้นด้วยความหวาดกลัว แล้วพี่โนลาได้ร้องบอกเคม็อดด้วยเสียงแผ่วเบาว่า ขอให้รับบัพติศมาให้ตัวนางเองและน้องชายอีกสามคนของนาง และฝังศพเขาไว้ในหลุมเดียวกัน ทั้งสี่คนตายอย่างสงบ และเคม็อดได้ทำตามคำของร้องครั้งสุดท้ายของพี่โนลา และโอรสของเจ้าชายเลียก็ได้พบความสงบสุขบนฝั่งทะเลทางทิศตะวันตกตลอดกาล |
|
