แม่เฒ่าฮอลลี
            ครั้งหนึ่งมีหญิงหม้ายคนหนึ่งที่มีบุตรสาวสองคนเกรเติ้ลหญิงสาวคนสวยและขยัน เป็นลูกเลี้ยงของนางและอินก้าผู้มีอารมณ์ร้ายและเกียจคร้าน เป็นบุตรแท้ ๆ ของนาง อินก้าได้รับคำยกย่องสรรเสริญมากมาย แต่เกรเติ้นต้องทำงานทุกอย่างในบ้าน และถูกเอ็ดตลอด   
            งานอย่างหนึ่งของเกรเติ้ลคือต้องนั่งปั่นฝ้ายในลานบ้านทุก ๆ วัน วันหนึ่งขณะที่กำลังปั้นด้ายนางได้ทำเข็มตำมือ และเลือดของนางได้เปื้อนกระสวย และหญิงสาวได้ไปที่บ่อน้ำเพื่อเอากระสวยล้างน้ำให้สะอาด แต่เคราะห์ร้ายกระสวยนั้นได้หลุดจากมือจมหายไปในน้ำ เกรเติ้ลที่น่าสงสารร้องไห้ และบอกแม่เลี้ยงให้ทราบในเรื่องที่เกิดขึ้น แต่แม่เลี้ยงกับพูดว่า   
            "นังเด็กเลินเล่อ เจ้าต้องกระโดดลงไปในบ่อน้ำและงมกระสวยขึ้นมาให้ข้า" เกรเติ้ลเดินกลับไปที่บ่อน้ำและมองข้ามขอบบอน้ำนั้นลงไปดูในน้ำ นางไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร เพราะนางคิดว่าถ้านางทำตามคำสั่งแม่เลี้ยงนางก็ต้องจมน้ำตาย แต่ในที่สุดหญิงสาวก็ทำใจกล้าและกระโดดลงไปในบ่อน้ำ และชั่วครู่หนึ่งนางได้สิ้นสติไป
            ต่อมาอีกสักครู่ หญิงสาวก็ฟื้นและรู้สึกว่า ตัวเองอยู่ในทุ่งหญ้าที่เขียวสด มีดอกเดซี่ และดอกแอนนี่โมนี่บานสวยงาม นางเดินเล่นบนพื้นหญ้าที่เขียวสดและเห็นเตาปี้งขนมตั้งอยู่ในท่ามกลางดอกไม้เหล่านั้นในเตาอบมีขนมปังเด็ม และขณะที่หญิงสาวเดินผ่านไปขนมปังในเตาได้ร้องว่า
            "ช่วยเอาเราออกจากเตาที่เถอะแม่คุณ เราจะไหม้อยู่แล้ว"
            เกรเติ้ลจึงเอาขนมปังออกจากเตานั้น แล้วเดินต่อไป และมาถึงต้อนแอปเปิลต้นหนึ่งมีผลสุกแดงทั้งต้น ขณะที่หญิงสาวเดินผ่านต้นแอบเปิล เสียงมันร้องว่า
"ช่วยเขย่าลูกแอปเปิลบนต้นที่เถอะ เพราะลูกแอปเปิลสุกหมดแล้ว" เกรเติ้ลก็ช่วยเขย่าลูกแอปเปิลเหล่านั้นจนกระทั่งผลแอปเปิลสีแดงตกลงบนพื้นหญ้า ในที่สุดหญิงสาวก็เดินไปถึงกระท่อมสีขาวหลังหนึ่ง หญิงชราคนหนึ่งโผล่หน้าอยู่ที่หน้าต่าง หญิงชราพูดกับนางว่า
            "หนูที่น่ารัก หนูจะอยู่กับยายและช่วยทำงานบ้านให้ยายได้ไหม? ยายจะเลี้ยงหลานอย่างดี และแสดงความปรานีต่อหลานยายชื่อแม่เฒ่าฮอลลี
            เกรเติ้ลคิดว่านางอยากจะทำงานให้หญิงชรานั้นจึงเดินเข้าไปในกระท่อม    
            "หลานต้องทำเตียงของยายให้ดี และสลัดที่นอนของยายจนขนนกที่ยัดที่นอนนั้นปลิว เพราะเมื่อขนนกปลิวไปนั้นแหละจะมีหิมะตกบนแผ่นดินโลก" หญิงชราพูด
            เกรเติ้ลทำงานให้หญิงชรา อย่างเรียบร้อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งนางได้สลัดที่นอกจนขนนกสีขาวปลิวว่อนเหมือนหยาดหิมะ แม่เฒ่าฮอลลีไม่เคยดุหญิงสาวเลย แต่มีสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสและเมตตาปรานีต่อหญิงสาว
            ต่อมาอีกไม่ช้าเกรเติ้ลก็รู้สึกคิดถึงบ้าน นางเบื่อทุ่งหญ้าที่มีดอกไม้บานสล้างและมีแสงแดดส่องสว่าง และอยากกลับบ้าน หญิงสาวบอกแม่เฒ่าฮอลลี และหญิงชราพูดว่า
            "เป็นธรรมดาอยู่เองที่หลานต้องอยากกลับบ้าน" หญิงชราจูงมือเกรเติ้ลไปที่ประตูใหญ่ที่เปิดอยู่ตรงหน้าหญิงสาว และขณะที่เกรเติ้ลยื่นที่ประตูมีเหรียญทองคำตกลงมาถูกตัวนางจนร่างของหญิงสาวมีเหรียญทองเต็มไปหมด
            "ทองคำนี้ เป็นรางวัลที่หลาน ทำงานให้ยายอย่างเรียบร้อยแม่เฒ่าฮอลลีบอกหญิงสาว แล้วหญิงชราก็ส่งกระสวยที่นางทำตกบ่อน้ำให้หญิงสาว
            ประตูได้ปิดภายหลังที่หญิงสาวเดินออกมาแล้ว และเกรเติ้ลรู้สึกว่านางกลับมายืนอยู่ในลานบ้านของแม่เลี้ยง ไก่ตัวผู้ตัวหนึ่งเดินกรีดกรายไปรอบ ๆ และส่งเสียงร้องว่า
            "เอ้กอี่เอ้ก เอ้ก ลูกสาวที่มีทองคำเต็มตัวได้กลับมาหาท่าน"
            แม่เลี้ยงของเกรเติ้ลมีความประหลาดใจที่ได้พบนางอีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลานี้เกรเติ้ลมีทองคำมาด้วยมากมาย ทั้งสองคนแม่ลูกจึงนับถือเกรเติ้ล เพราะนางร่ำรวย เกรเติ้ลได้เล่าถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้สองคนฟัง เมื่อแม่เลี้ยงของนางได้ยินก็อยากให้อินก้าลูกสาวของนางทำตามเกรเติ้ลบ้าง
            ดังนั้นอินก้าผู้เกียจคร้านจึงนั่งปั่นฝ้าย และไม่เป็นการยากที่นางจะทำเข็มตำมือ เพราะนางปั่นฝ้ายไม่เป็น แล้วอินก้าก็โยนกระสวยลงในบ่อน้ำและกระโดดตามลงไป และนางก็รู้สึกตัวว่าได้ไปอยู่ในทุ่งหญ้าที่สวยงามมีแสงส่องสว่าง
            อินก้าเดินไปถึงเตาอบที่ตั้งอยู่ท่ามกลางดอกไม้ และขนมปังในเตาได้ร้องว่า
            "ช่วยเอาเราออกจากเตาที่… เราจะไหม้อยู่แล้ว"
            แต่อินก้าพูดว่า "ฉันไม่อยากให้มือฉันเปื้อน ถ้าต้องการเอาขนมปังออกจากเตามือฉันก็เปื้อนเลอะเทอะ ธุระอะไรที่ฉันจะต้องช่วยเอาเจ้าออกจากเตา"
            นางเดินผ่านไป และมาถึงต้นแอปเปิลที่มีผลสุกแดง ต้นแอปเปิลร้องว่า "ช่วยเขย่าฉันที่เถอะ ลูกของฉันสุกหมดแล้ว"
            แต่อินก้าพูดว่า "ธุระอะไรจะต้องเขย่าต้นไม้ให้ลูกแอปเปิลหล่นลงมา ดีไม่ดีลูกแอปเปิลก็จะตกลงมาโดนฉันเจ็บ"
            คราวนี้อินก้าเดินไปถึงกระท่อมของแม่เฒ่าฮอลลี และเมื่อหญิงชราขอร้องให้นางอยู่ทำงานให้ อินก้าก็ตกลงทันที่ วันแรกอินก้าพยายาม ทำงานอย่างเต็มที่ นางได้สลัดที่นอนของหญิงชราจนขนนกสีขาวปลิวว่อนเหมือนหยาดหิมะ แต่พอถึงวันที่สองนางเริ่มละทิ้งหน้าที่ และในวันที่สามก็ยิ่งขี้เกียจมากขึ้นทุกที่ จนกระทั่งในที่สุดอินก้าไม่ยอกลุกขึ้นในตอนเช้า ในไม่ช้าแม่เฒ่าฮอลลีก็เบื่อหน่ายที่อินก้าเกียจคร้านไม่ยอมทำงาน และบอกให้นางกลับบ้าน อินก้ายินดีเพราะคิดว่า นางจะได้รับเงินทองที่หญิงชรา จะให้มีฝนเหรียญทองคำ ตกลงมาเต็มตัวนางเหมือนอย่างเกรเติ้ล
            หญิงชรานำอินก้าไปที่ประตูใหญ่ แต่ขณะที่อินก้ายืนอยู่ที่ประตูนั้นแทนที่จะมีฝนทองคำตกลงมา กับมีหม้อใส่ขี้เถ้าและเขม่าไฟตกราดลงมาบนตัวนาง
"นี่คือรางวัลที่เจ้าได้รับใช้ฉัน" แม่เฒ่าฮอลลี่พูด แล้วหญิงชราก็หยิบกระสวยมาส่งให้หญิงสาว และประตูก็ปิด
            อินก้าได้กลับมายืนอยู่ในลานบ้านแม่ของนาง เมื่อไก่ตัวผู้เห็นอินก้า มันก็ส่งเสียงโก่งคอขันว่า "เอ้กอี่ เอ้ก เอ้ก                      ลูกสาวที่มีเขม่าไฟจับเปอระเปื้อนได้กลับมาหาท่าน"
            และตลอดชีวิตนาง เขม่าไฟนั้นก็จับตัวนางดำอยู่อย่างนั้นแม้ว่าจะขัดถูอย่างไรมันก็ไม่ออก