อาหารคน อาหารพรหม
            มีนางพราหมณี มีลูกชายอยู่คนหนึ่งชื่อ "พรหมเทวะ" เป็นผู้มีศรัทธาออกบวชในสำนักของพระพุทธเจ้า และต่อมาก็ได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์ พระพรหมเทวะมาบิณฑบาตที่บ้านโยมแม่ทุกวัน แต่โยมแม่พราหมณีไม่เคยใส่บาตรให้พระลูกชายฉันเลย ถึงแม่โยมแม่จะไม่ใส่บาตรแต่ท่านก็มายืนโปรดทุกวัน
            โยมแม่ของท่านนั้นไม่เลื่อมใสพุทธศาสนา แต่เลื่อมใสพระพรหม ท่านจึงจัดอหารคาวหวานบูชาพระพรหมทุกวัน จนร้อนถึงพระพรหมบนพรหมโลกตัวจริงต้องลงมาชี้แจงความจริงให้นางพราหมณีเข้าใจในวันหนึ่ง
            "แม่พราหมณี ข้าวปลาอาหารและสิ่งของต่าง ๆ ที่ท่านทำการสังเวยและบูชาเราเป็นประจำวันนั้น เราขอบอกว่าเรากินอาหารเหล่านั้นไม่ได้ เรามีอาหารของเราอยู่แล้ว และอาหารของเราก็ไม่เหมือนกะอาหารที่คนในโลกมนุษย์เขากินกันดอก อีกประการหนึ่ง การที่ท่านบ่นเพ้ออ้อนวอนขอพรจากเราด้วยประการต่าง ๆ นั้น ก็ไม่มีประโยชน์อะไร มันไม่ถึงพระพรหม และพระพรหมก็ไม่สามารถจะบันดาลอะไร ๆ ให้ตามที่ท่านขอได้ดอก
            ฟังก่อนแม่พราหณี ลูกชายของท่าน ที่ออกบวชอุทิศแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น มีความบริสุทธิ์ยิ่งกว่าเทวดาหรือพรหมชั้นใด ๆ ท่านมาขออาหารที่เรือนของท่านทุกวัน ท่านเป็นพระที่ควรแก่การกราบไหว้บูชาและถวายอาหารบิณฑบาต เป็นปูชนียบุคคลที่เลิศที่สุดในโลก เพราะท่านหมดกิเลสแล้ว
            ท่านควรจะเอาอาหารคาวหวาน ที่จัดไว้บูชาพระพรหมนั้นถวายแก่ท่านเสียเถิด แล้วทานของท่านจะได้ผลเลิศ ฯ